Herdenken en 80 jaar vrijheid vieren in de gemeente Drimmelen

De Biesbosch was een ideaal gebied voor onderduikers door de warwinkel, slikken, eilandjes met ruigten, grienden en polders. Al snel kwamen onderduikers in het gebied. Als eerste Nederlandse militairen die weigerden zich als krijgsgevangenen over te geven.  Samen met een klein aantal Joden, met personen die vanwege hun verzetsactiviteiten gezocht werden en met neergeschoten piloten, vonden zij onderdak bij boeren of op één van de arken die in het gebied lagen. Via het Biesboschpostkantoortje aan de Kievitswaard werden boeren gewaarschuwd voor ophanden zijnde razzia's. Door de opgezette waarschuwingsdienst bereikten deze berichten ook de onderduikers op de arken.

In het dorp Drimmelen ging de bevrijding niet zoals in de meeste dorpen, gepaard met zware gevechten. Het moment dat de geallieerden het dorp introkken verliep eigenlijk heel rustig. Net vóór dat moment werd er vanuit Made door de Poolse bevrijders op Drimmelen geschoten maar toen ze vernamen dat er geen Duitsers meer waren, hield dat op. Evenwel waren er in het dorp meerdere dodelijke slachtoffers te betreuren, juist ook ná de bevrijding. Drimmelen met zijn haven speelde namelijk een prominente rol en fungeerde als poort tussen bevrijd en bezet Nederland.

Een dorpeling fietste met gevaar voor eigen leven naar Made om de Poolse bevrijders te melden dat ze moesten ophouden met beschietingen. Er waren namelijk geen Duitse bezetters meer in Drimmelen-dorp. Die waren op 4 november vertrokken met een aantal schepen die ze vorderden en de rivier mee overstaken. De Polen die van niks wisten, staakten daarna de beschietingen die ze in de nacht van zaterdag 4 op zondag 5 november 1944 uitvoerden. Met slechts een paar lichte pantserwagens en twee tanks reden de Polen die zware gevechten in Made geleverd hadden, richting Drimmelen. De tanks echter zakten weg in het modderige pad naar het dorp. Maar uiteindelijk toch gelukt Drimmelen te bevrijden. 

De pantserwagens hebben nog wekenlang tussen Drimmelen en Made heen en weer gereden om krijgsgevangenen af te voeren. Die waren door het verzet gedurende de oorlog gevangen genomen en in de Biesbosch verborgen gehouden. Met schepen werden ze vandaar naar de haven van Drimmelen gebracht om vervolgens onder begeleiding van geallieerde soldaten en pantserwagens, naar een krijgsgevangenenkamp bij Brussel te worden getransporteerd. De haven van Drimmelen speelde tot de capitulatie op 5 mei 1945 een belangrijke rol vanwege de crossings. Krijgsplannen, medicijnen, Duitse gevangenen, geallieerde en andere vluchtelingen, net als vanuit de haven van Lage Zwaluwe werd het overgezet van of naar het bezette noorden via de Biesbosch. Daarom hielden de beschietingen door de Duitsers op Drimmelen ook aan, lang nadat het dorp bevrijd was. Beschietingen die ook in de laatste oorlogsmaanden diverse dorpelingen het leven kostte.